பரம்பரை உரிமைகள்!… வாரிசு சட்டங்கள், நிறுவனங்கள் சட்டம் 2013-ஐ மீறும்!… உச்சநீதிமன்றம் கருத்து!

இறந்த பங்குதாரர் ஒரு நாமினியை விட்டுச் சென்ற சந்தர்ப்பங்களில், சொத்து மற்றும் பத்திரங்கள் மீதான ஒரு நபரின் உரிமையைத் தீர்மானிப்பதில் வாரிசுச் சட்டங்கள் நிறுவனங்கள் சட்டம் 2013ஐ மீறும் என்று உச்சநீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்துள்ளது.

தொழிலதிபரான ஜெயந்த் சல்கோன்கர் என்பவர் தனது நிறுவனத்திற்கு குடும்ப உறுப்பினரை நாமினியாக பதிவு செய்யாமல், வேறு ஒருவரை நாமினி என்று பதிவு செய்துள்ளார். ஆனால், ஜெய்ந்த் சல்கோன்கர் திடீரென இறந்ததையடுத்து, அவரது சொத்துகளுக்கு உரிமைக் கோரி உறவினர்கள் உச்சநீதிமன்றத்தில் மேல்முறையீட்டு மனுவை தாக்கல் செய்தனர்.

அதாவது, 2013 நிறுவன திருத்தச் சட்டம் என்ன சொல்கிறது என்றால், தொழிலதிபர் இறந்தபோது, யாரை நாமினி என்று குறிப்பிட்டிருக்கிறாரோ அவருக்கே சொத்துகள் சேரும் என்று கூறுகிறது. இந்த மேல்முறையீட்டு மனுவை விசாரித்த உச்சநீதிமன்றம், நிறுவனத் திருத்த சட்டத்தின்படி, நாமினிக்கு சொத்துக்கள் சேராது. இந்து வாரிசு உரிமை சட்டம் 1956ன் படி வாரிசுகளுக்கு தான் சொத்துகள் சேரும் என்று தீர்ப்பளித்துள்ளது.

வாரிசுச் சட்டங்களின் அடிப்படையில் வாரிசு பெற உரிமையுள்ள மற்றவர்களைத் தவிர்த்து, நியமனத்தின்படி, நாமினிகளுக்குப் பங்குகள் அல்லது பத்திரங்களின் பிரத்யேக உரிமை இல்லை என்ற முந்தைய தீர்ப்பை நீதிமன்றம் உறுதி செய்தது. வாரிசு திட்டமிடலுக்கு நிறுவனம் பொறுப்பேற்காது என்றும், மேலும் உயில் வழக்குகளில், இந்திய வாரிசு சட்டம், 1925 அல்லது வாரிசு வரிசை குறிப்பதாக தெரிவித்தது.

நிறுவனங்கள் சட்டமானது மூன்றாவது வாரிசு முறையை அறிமுகப்படுத்தவில்லை என்பதை வலியுறுத்திய நீதிமன்றம், சட்டப்பூர்வ வாரிசுகள் தங்களின் வாரிசு உரிமைகளை நிறுவும் வரை வணிகரீதியான பரிசீலனைகள் பரிசீலிக்கப்பட வேண்டும் என்று தெளிவுபடுத்தியது. வாரிசு சட்டங்களை நியமனம் மீறாது என்ற நிலைப்பாட்டை வலுப்படுத்தி, மேல்முறையீடு மனுவை உச்சநீதிமன்றம் நிராகரித்து தீர்ப்பளித்தது.